Na początku mojej choroby, chyba jak każdy, zadawałam sobie pytanie: dlaczego ja? Starałam się znaleźć jakieś wytłumaczenie, niestety, bezskutecznie. Tak naprawdę mamy tylko mały wpływ na to, co dzieje się w środku naszego ciała. Okresowe badanie i prowadzenie zdrowego stylu życia może, ale nie MUSI nas ustrzec przed wieloma chorobami. Podobnie jest z cukrzycą. Skąd ona się tak naprawdę bierze? Istnieje nieprawdziwy stereotyp, który stwierdza, że cukrzyca jest skutkiem nadmiernego spożywania cukrzycy. Absolutnie NIE! Jeśli chodzi o tą typu 2, to poniekąd wynika ona z nieprawidłowej diety, ale typu 1 w żadnym stopniu. Cukrzyca insulinozależna, czyli typu 1, w dużej mierze ma uwarunkowania genetyczne. Prawdopodobnie człowiek rodzi się z defektem trzustkowym, który sprawia, że i tak prędzej czy później dopadnie go ta choroba. W szpitalu dowiedziałam się, że poniekąd przyczyną cukrzycy t1 może być dzisiejsza żywność, czyli te wszystkie glutaminiany sody, E520 itd. Można opóźnić rozwój tej choroby przez prowadzenie zdrowego stylu życia. Cukrzyca typu 2 jest całkiem odmienna od swojej siostry. Tutaj jako przyczyny możemy wskazać niezdrowy styl życia, czyli złe odżywianie i brak aktywności fizycznej prowadzącej do otyłości, która występuje u większości diabetyków chorujących na tego typu cukrzycę. Jej przyczynami są również: nadmierny stres, starzenie się, zaburzenie funkcjonowania niektórych narządów (też u t1).
Cukrzyca typu 1 wymaga leczenia insuliną, ponieważ komórki beta trzustki w ogóle nie produkują, lub robią to w znikomych ilościach, insuliny. Najczęściej chorują na nią młode osoby. Cukrzyca typu 2 wymaga leczenia tabletkami, bo komórki beta trzustki produkują za mało insuliny. Źle leczona może wymagać podawania insuliny. Najczęściej chorują na nią osoby starsze, osoby otyłe.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz